کانال های توزیع خدمات گردشگری

کانال های توزیع خدمات و محصولات صنعت گردشگری را بخش های خصوصی و دولتی حمایت می کنند.
بخش دولتی بخشی است که آن را مستقیما دولت کنترل و سازماندهی می کند و شامل سازمان های مرتبط با گردشگری نیز هست، مانند دفاتر گردشگری، شرکت هواپیمایی ملی، کشتیرانی، اداره گذرنامه و سایر خدمات مانند آموزش و پرورش و آموزش عالی که در رشته ی گردشگری مدرسه و دانشگاه دارند. بخش خصوصی نیز عهده دار ارائه ی خدماتی است مانند بیمه مسافر، امور مالی (شامل تسهیلات ارزی و کارت های اعتباری)، شرکتهای هواپیمایی که بخش خصوصی آنها را اداره می کند، مجلات و بروشورهای مسافرتی، جداول زمان بندی و خدمات و مشاوره ی مسافرتی به مشتریان خود.
در بحث بخش خصوصی و دولتی با دو واژه ی همکاری و هماهنگی روبه رو می شویم که در صنعت گردشگری نقش مهمی دارند. اگرچه بخش خصوصی عمدتا در جهت منافع شخصی قدم بر می دارد، اما بخش دولتی به منافع عام می اندیشد. با وجود این دو بخش، همکاری و هماهنگی میان آنها رسیدن به این اهداف را آسان تر می کند. بخش دولتی در ایجاد قوانین و به قاعده در آوردن فعالیتهای بخش خصوصی گام بر داشته است و با برنامه ریزی و بودجه بندی امکان ایجاد تسهیلات بیشتر را برای بخش خصوصی فراهم می آورد. بخش دولتی همچنین در حفظ آثار میراث فرهنگی نقش مهمی دارد و از دیگر فعالیتهای این بخش می توان از طرح درجه بندی (رتبه بندی) و طبقه بندی هتل ها نیز نام برد.
از رموز موفقیت صنعت گردشگری در هر کشوری شراکت تنگاتنگ میان بخش خصوصی و بخش دولتی است که می تواند ضمانت اجرایی موفقیت چرخه ی اقتصادی آن کشور باشد.